#آیان_کتاب
#ayanketab

خرید کتاب

نویسنده سفرنامه ترکستان و ایران مردی است سوییسی به نام هنری موزر که در ظاهر به تبعیت دولت روسیه درآمده است. وی در ملاقاتی که با ناصرالدین شاه داشته، می نویسد: «ناصرالدین شاه به زبان فرانسه ختم کلام فرموده و اسم مرا تکرار و اظهار تعجب فرمودند از اینکه من رعیت روس شده ام."     موزر در سیاحتنامه خود، زمینه های مختلفی را بررسی کرده و از لابه لای سطور نوشته اش پیداست که او مردی زیرک، هوشیار، ریزبین و کنجکاو در مسایل گوناگون است. وی هم عاشق سیاحت است و هم دل بسته تجارت. در ترکستان و ایران اشیای گرانبهای بسیار، از قبیل فرش های قدیمی ترکستانی و ایرانی و انواع ظروف خریداری می کند و در تهران به دنبال اسلحه اصفهانی و شمشیرهای قدیمی خراسانی می گردد. سفرنامه مذکور در دو قسمت تدوین شده است؛ قسمت اول: ترکستان در 11 فصل و قسمت دوم: ایران در چهار فصل که البته از نظر حجم مطالب تقریبا برابرند. موزر از مرزهای شمال شرقی به ایران وارد شده. پس از ورود به بجنورد درباره این شهر چنین می نویسد: «مکان وسیع محکمی است. چند مسجد و ارکی دارد، که خراب و در مرکز قصبه روی تپه واقع شده است. خود شهر در وسط صفحه مرتفعی اتفاق افتاده که کوه اطراف آن را گرفته است. در این صفحه هرچه باغ و درخت ملاحظه می شود همگی از آن خان است که در خارج قلعه واقع و عمارات گنبددار در آنها بنا شده است و به شرف اعلیحضرت اقدس همایون ناصرالدین شاه احداث شده است و زمانی بوده است که از آنجا عبور فرموده، به مشهد مقدس تشریف می برده اند.» (موزر، ص 201).